Hangi sevdayý kalbe yanaþtýrabilirdik ki akýl iþkence ederken tüm hücrelerimize?
Hayat denen illet kavram izin vermezken sevgimize;
Daha ne kadar katlanabilirdik aklýn verdiði iþkenceye gülüp geçmeye?
Dayanamadýk sevgilim…
“Ýmkânsýz”larýmýz üstün geldi yüreðimize…
Ne olacak sonumuz diye düþünürken
Neresinden tutacaðýmýz ya da tutunacaðýmýzý bilemediðimiz aþk:
Bedenimizde patladý!
/Gözümüz aydýn!
Artýk bize iþkence çektirecek bir aklýmýzda yok…/
!MERVE USER!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.