Çocuðum, ben seni sevdiðim kadar,
Seni ebe yapýyorum oyunumda,
Haydi, saklan ben yine bak ebeyim,
Afacan bir çocuk, tasasýz, dertsiz.
Çocuklar gibi oynuyor aldýrmýyorum,
Ben çocuðum sen benden farklýmýsýn?
Oyunuma katýlýyor sen eþim oluyorsun,
O parýltý yüzünden hiç gitmiyor.
Bense o parýltýnýn esiri oluyorum,
Baðlanýyorum sonsuzca,
Sesi duyulmamýþ kuþlarýn,ýlýk rüzgarlarýn,
Bahar yapraklarýnýn izi var yüzünde.
Gülüþün yeþile boyuyor etrafý,
Iþýðý görünen eve atmýþým kendimi,
Ev sensiz seni istiyorum aþkým,
Biz yeni bir dünya kurduk seninle.
Kendimize aþký rehber seçtik,
Yüreklerimizi teslim,ruhlarýmýzý birleþtirdik,
Tenlerimiz kaynaþtý,eþsiz hazlarýn ortaðý,
Ýkimiz ölümsüzlüðe yürüdük sen aþkýmla..
Sami Arlan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.