Sýnýrlarýmýz baþlar, biz gelince bu dünyaya,
Onlarla baþlarýz, onlarla eðitiliriz bir bakýma,
Dýþýmýzdaki dünya küçülür bizler büyüyorken,
Sýnýrlarýmýzýn içindeyizdir, özgürce yaþarken...
’Medeniyet dediðin tek diþi kalmýþ canavardýr.’
Atalarýmýz demiþse doðrudur, onlar hep haklýdýr,
Ruh olmayýnca beden ne iþe yarar ki zaten,
Diþi de kalmamýþsa beden yok olmuþtur hepten...
Sýnýrlarýmýz... Onlarla devam ediyor bu dünya,
Ortadan kalkacak olursa bizde de kalmaz haya,
Kendimiz çiziyorsak daha güzeldir, bilinçliyizdir,
Çizilene uyuyorsak o da baþka bir terbiyedendir...
Her kitap baþka bir sýnýrdýr, baþýnda Kur’an gelir,
Ötekiler zaten onun kendince birer taklitleridir,
Baþýmýzda taþýdýðýmýz o küçük peltedeki hücreler,
Gerekirse bizler için en güzel sýnýrlarý çizerler...
Sýnýrlar bir kýsýtlama deðildir, özgürlüðün bedelidir,
Kendi özgürlüðümüz yine bizler tarafýndan bilinir,
Attýðýmýz her adýmýn bir anlamý varsa önemlidir,
Aldýðýmýz her nefesin bedeli de dünya nimetleridir...
Özgürlüðün anlamý geniþ, ne söyleset bitmeyecektir,
Etrafýna çizdiðimiz sýnýrlar bizlerin verdiði nimettir,
’Hak’tan geldi, halka gitmeli!’ diyen mazinin sahipleri,
Gerekeni çizmiþtir, ötesi kendi içinde nefis muhasebesi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.