14 yaþýndayým o yýllarda evde en büyük sorunlardan biri bakkaldan ekmek almak. sabah sabah herkes üþeniyor yani iki kardeþim ve ben nöbetleþe giderdik, þimdi gülerek hatýrlýyorum.
günlük 7, 8 tane ekmek alýrdým toptan,günlük ekmek tedarikini böylece icabýnda bir daha bakkalýn yüzünü görmemek üzere halletmiþ oluyordum ve bakkalda ekmek býrakmýyordum
bugün "git,arpa þehriye al,"dediler "marketten" aldým tezgahtar arpa þehriyeyi iki kez geçirdi kasadan
sonra yardýmcýsýný çaðýrdý sorunu halletti o da
rahmetli anneannemin adý, Þehriye idi 2000 mayýsýnda vefat etti. Tanrý rahmet etsin nur içinde yatsýn. oturduðu evin camýndan caddeye seyreder, "yalan dünya,yalan dünya ahir kargalara kalan dünya,"der içlenirdi.
ben de diyorum aynen..
cengiz zorluoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cengiz Zorluoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.