Geçti yine bir hazan, gönüldedir esini hicran!

Bilmem ki kime sorayým, kalbini þehredip inanayým
Hangi ilham-ý lahzasýnda ki tesiriyle yol alayým, ruhumu ahýyla aðlayayým
Sine-i tarumarlýðýmý ummana býrakayým, titreten bir aþkýn sahrasýnda uyuyayým
Yol ver dedim daðalara, kalbimde kümeleþen bayýrlara kurumuþ ovalarý býrakayým






Sanki bulutlar baskýn yapýyor, geceler niye sýzlatýyor
Sabrým ah ediyor, kanaat hangi vaktin þafaðýný bekliyor, umutlarým feryat ediyor
Firkatiyle þad olduðum sürür sanki alay ederek bakýyor, muhtaçlýðýmý kim anlýyor
Yadellerden selam gelmiyor,nameler niye yazýlmýyor kalbimden yalnýzlýk çýkmýyor






Bazen Üsküdar da, kimi zaman Adalarda, Beylerbeyi niye temaþa ediyor hicranla
Bir zamanlar ne sakindi Çamlýca, Boðazýn suskun çýðlýðý sinem de nasýl bir acýysa
Göçüp giden feryatlar kahkaha atarak þakýyan canlar kendi canýna kýyan insanlar
Neden figan eder martýlar, tebessüm eden erguanlar, salýnýyor suskunlaþan yalýlar






Hani nerdesin ey hasret kaldýðým zamanlar, yariyle sürur yaþayan manay-ý canlar
Niçin bu kadar periþanlaþtý insanlar, edebi terk eden hazlar, o aþktan uzaklaþanlar
Ruhuna bigane kalanlar, kalbi letaifleri ihmal eden soluklar, fýrsat için yarýþanlar
Hiç acýmadan, vidanýn sesini duymadan, nefsi hergeleliði býrakmadan yaþayanlar






Neden ölümden medet umuar olduk, sanki mevarayý unuttuk, niye savrulmuþluk
Neden telakkiker, dinmeyen asabiyetler, þuur adýna dile gelenler,nerden kovulduk
Nerde kaldý kalbi muhabbetler, hoþgörüyle kavilleþen akitler, sevgi adýna gayretler
Ayrýk otu gibi salýnýyor kepazelikler, ruhunu ve kalbini ihmal ettiren nefsanilikler






Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: