Sana olan bu özlem, bu hasret, Bitecekmiþ gibi yaþarken, Ben her þeyi býraktým. Hayatý, insanlarý, dünyayý unuttum. Yaþadýðým odada, sadece sen vardýn . Her geçen gün hasretinle yanarken, Kýrýk kalbimdeki acý, Daha da büyüdü içimde! Bitmedi, bitmeyecekti kalp yangýným Sen gelene kadar. Dinmeyecekti, sönmeyecekti. Ýçimdeki bu kor, bu ateþ, Bir gün fark ettim! Sana olan özlemimin sen gelince de, Dinmeyeceðini anladým. Hayat acý, sadece acý veriyordu, Sen geldiðinde, çok geç olacak. Acýlar içinde kaybolan o masum insan. Sonunda hasretinle ölecek. Þimdi sen acý çekecek, sen yanacaksýn Bir ömür boyu. Masum olan aþkýn hasretiyle.
Sami ASLAN(Ýstanbul, 16.04.1986) Mevsim Gibi,Adlý þiir Kitabýndan Sosyal Medyada Paylaşın:
Sami ASLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.