Tan ýþýðý düþer pencereye ben yaþamý düþünürüm. Doðanýn gözyaþý akmýþ yapraklara toprak mis kokusunu salmýþ ortalýða. çiçekler sevdalý sanki yaþama açýyorlar tomur tomur rengarenk Þehir ha uyandý yeni güne, ha uyanacak!! Ezanlarý duyuyorum uzaklardan þükür dualarým dolduruyor odamý hücrelerim sevgi doluyor hücrelerim neþe doluyor. Filanca bir tarihte filanca bir saatte filanca bir þehirdeyim. Ben kimim? çok önemli deðil. Önemli olan; yeni günü hissettikçe mutlulukla yaþama heyecanla hayata sarýlan herhangi biriyim. Seviyorum böyle varlýðýma isim koymamayý. Sabahlara böyle mutlulukla uyanmayý. Herhangi bir hayatýn herhangi birisi olmayý seviyorum.
ALEV YAVUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.