FARİZ AKSAKAL'A AĞIT

Þen köyümüz Meriya’da doðmuþtun.
Cengiz aðabeyle candaþ olmuþtun.
Beni de yanýnda kardeþ bulmuþtun.
Ruhunuz þad olsun Fariz aðabey!

Aksakallarýn ilk gurbetçisiydin.
Tüm sülalemizce çok sevilirdin.
Dostlarýnýn kýymetini bilirdin.
Mekanýn cennet olsun Fariz aðabey!

Okurken iki yýl birlikte kaldýk.
Çýra yoktu sobamýzý zor yaktýk.
Ekmek bulamadýk bazen aç yattýk.
Çok yoksulluk çektik Fariz aðabey!

Gazyaðý bitince erken yatardýk.
Boþ ekmeði ac mideye atardýk.
Yine de mutluyduk keyif çatardýk.
Ruhunuz þad olsun Fariz aðabey!

Köyde isek çok erkenden kalkardýk.
Ekmek torbasýný sýrta atardýk.
Yoldaþlara dost gözüyle bakardýk.
Mekanýn cennet olsun Fariz aðabey!

Ayraný ekmeðe katýk ederdik.
Tam altý günde de bunlarý yerdik.
Birbirimizi de candan severdik.
Ruhunuz þad olsun Fariz aðabey!

Cebimizde hiç paramýz olmazdý.
Ýnanýn karnýmýz asla doymazdý.
Derdimizi baþkasý hiç duymazdý.
Mekanýn cennet olsun Fariz aðabey!

Aç kalsakda yine toktu gözümüz.
Baþkasýný hiç kýrmadý sözümüz.
Yalan bilmez idi bizim özümüz.
Ruhunuz þad olsun Fariz aðabey!

Pazar günlerini iple çekerdik.
Çünkü o gün sýcak yemekler yerdik.
Rahat olmak için çok emek verdik.
Mekanýn cennet olsun Fariz aðabey!

Ýnce,kibar,yakýþýklý biriydin.
Yalan bilmez sözlerinin eriydin.
Feride’ni canýndan çok severdin.
Ruhunuz þad olsun Fariz aðabey!

Lalanslara hep birlikte giderdik.
Ne bulursak onu iþtahla yerdik.
Ne güzel günlerdi daim gülerdik.
Mekanýn cennet olsun Fariz aðabey!

Severdiniz kaymak ile böreði.
Hiç sevmezdin bazlamayý,çöreði.
Feride yengemin yanar yüreði.
Ruhunuz þad olsun Fariz aðabey!

Çocuklarýný da pek çok severdin.
Olcayým,Oktayým,Ozaným derdin.
Genç yaþta yüzünü topraða verdin.
Yaktýn yüreðimizi Fariz aðabey!

Hafta geçmez telefonla arardýn.
Hal ve hatýrýmý daim sorardýn.
En kötü olayý hayra yorardýn.
Öksüz býraktýn bizi Fariz aðabey!

Polis oldun hep bizleri korudun.
Gece gündüz nöbet tuttun yoruldun.
Dostlarýnca uçan kuþtan soruldun.
Ruhunuz þad olsun Fariz aðabey!

Gelde balýk keyfi yapalým derdin.
Ulu bedenini topraða verdin.
Pide ve helvayý severek yerdin.
Mekanýn cennet olsun Fariz aðabey!

Bu dünya fanidir gelen gidecek.
Geride kalanlar figan edecek.
Yaþayanlar elbet bir gün ölecek.
Ruhunuz þad olsun Fariz aðabey!

5 Þubat 2011’de aramýzdan ayrýldýn.
Yüreðimize de yaralar açtýn.
Tabutun içinden ýþýklar saçtýn.
Mekanýn cennet olsun Fariz aðabey!

Yanýna koþup geldim görmüyorsun.
Aðabayim diyorum duymuyorsun.
Müfit nasýlsýn diye sormuyorsun.
Benden de küstün mü Fariz aðabey!

Bizleri zamansýz býrakýp kaçtýn.
Yengemin boynunu bükük býraktýn.
Ciðerlerimizi közleyip yaktýn.
Ruhunuz þad olsun Fariz aðabey!

Mezarýnýn yanýnda durdum aðladým! .
Ak üstüne karalarý baðladým.
Geçmiþi andýkça yürek daðladým.
Mekanýn cennet olsun Fariz aðabey!

Gönlümdeki gülüm aniden soldu.
Þanýna yakýþan bir tören oldu.
Dostlarýn aðlayýp saçýný yoldu.
Ruhunuz þad olsun Fariz aðabey!

Çocuklarýn babam diye aðlýyor.
Yengemin aðlamasý yürek daðlýyor.
Sevenlerin karalarý baðlýyor.
Mekanýn cennet olsun Fariz aðabey!

Fariz aðabeyim git güle güle.
Ordaki dostlara çok selam söyle.
Canlýlarýn sonu ölümdür böyle.
Ruhunuz þad olsun Fariz aðabey!

Müfit AKSAKAL
(Ýstanbul,18 Þubat 2011)





Sosyal Medyada Paylaşın: