Üsüyorum Sevgilim
Üþüyorum sevgilim…
Yorgansýz yataða girmek gibi
Þubatýn en deli ayazýna tutuldum sanki…
Yoksun…
Yoksulum…
Yokluktayým….
Öyle ezbere anlatýlamýyor bu üstü kapalý kabuslar,
Yarý gözüm açýk , yarý nefesi tüketmiþ
yokluðunu varlýðýnla sobeliyorum…
Dargýným sevgilim…
Mevsimlerden uzak , þakaklarým da ak
Aynada ki suretin canýna okuyorum…
Saçým sakalým birbirine karýþtý
Görsen vallahi tanýyamazsýn…
Bilemezsin dilimde tomurcuk tomurcuk biriken isyanlarý
Ey benim yeminlerim
Ey benim dileklerim
Ey benim umutlarim
Hani neredesiniz deyiþlerimi
Duyamazsýn
Göremezsin
Bilemezsin sessizce biriktirdiðim yalanlarýný…
Hani sensizlik bize yasaktý
Hani vedalar
Hani ayrýlýklar
Hani sancýlar bize kaçaktý?
Tutuþturdun ellerime kor gibi ayrýlýðýný
Demir parmaklýlarýn ardýna ittin yalnýz yüreðimi
Talan ettin , kör kuyulara ittin ömrümün kalabalýðýný…
Böyle böyle Mevsimler geçiyor ,
Hýzla zaman eriyip bitiyor…
Ocak gitti , birazdan þubatta gidiyor…
Bir ben kalýyorum ulu orta bu cihanda…
Bir ben Acýlarýn koynunda, sen dolu her bir hece de …
Bir milyon tane sensiz gece de,
Hastalanýp tüketirim ömrümü bir týmarhanenin
Aklýma tek zarar veren sen dolu köþesinde….
azaptar-GizliÖzne
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.