Çaresizim sessizce uyuyan sabahlarýmda
Göçmen kuþlarý yol gösterir ellerimden tutarcasýna
Çöl seraplarýnda bulurum beti benzi solmuþ
Kum fýrtýnalarý saklar beni alýr koynuna
Nedir ne deðildir bilemez oldum senin yokluðun da...
Aðlarým düþlediðim de saklarým gözyaþlarýmý yastýðýmýn altýna
Sanmaki bir daha görürüm kurumuþ dallarýn ardýnda
Yeþeren yapraðým olur mu bilemem sulamadan topraðýma
Yaðmur bulutlarýna aðýtlar yakarým sesimi duyururcasýna
Dayanamaz bu yürek yokluðunda ki acý feryatlarýma...
Gidiþin gidiþ deðil ama ne çare düþmüþüm yollarýna
Saklayacak neyim var ki artýk çaresizliðimin þaþkýnlýðýna
Yüzümdeki haritalar anlatýr beni çizer yarýnlarýma
Yalan yýllarýmýn kor gibi yaktýðý bu acý sevdama
Hey hat yýllanmýþ þarap gibi deðerli son bulan aþkýmýza...
Bulutlar örtün üzerimizi gri kara ne varsa renklerinden kalan
Zerre kadar utanacak saklayacak ne yaptýk geçmiþteki yaþantýmýz da
Üþüyorum ýslanan kara topraðýn ve yaðmurun altýn da
Sorgulamadan geçemez misiniz ey cehalet avcýlarý
Saklayýn yeþeren kýr çiçekleriyle papatyalarýn altýn da...
Örtüþüyor tüm renkler gök kuþaðýyla birlikte etrafým da
Sadelik akýyor var gücüyle ahengiyle boylu boyunca
Devasal bir anýt yükseliyor ardýndan endamýyla
Tarihe karýþacak bir serüven çýðlýklarý yükselirken etrafým da
Çaresizim sessizce uyanan sabahlarým da...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.