ha çobansın ha kervankıran.......

gece bitimlerine yakýn
ne zaman otursam masama
gönül çizgimi karalamaya
taþlar atarsýn kervan kýrandan camýma
gene yaz dersin
sevdadan yana...

kolaymý sultaným
çocukluðum harmanlanýp verilir her demime
engerek zehri misâli
dilim varmaz demeye
lâkin;
anamýn nasýrlý elleri batar ciðerlerime
þimdi söyle...

bilirim
daim ordasýn
gölgenin düþtüðü yer denk gelir bana
iþmar sayarým yaramazlýðýný
yeterki artan ziyalarýn
rehber ola
yolda kalanlara...

bazen çoban ol
artsýn bakýr ufuklarým, az daha kýzýllansýn
bir gölgeni
dönüp;zapta geçmeyen yýllarýmý boyasýn
mavi bir sel olsun
hep öyle kalsýn...

az kaldý
beyaz bir zincir olacak
kalem ucu figanlarým
son sorguda takýlýr gibi boynuna
hangisinde parlarsan parla...


bu yýl da þubat yirmisekiz
artýk yýlýmsýn seneye.



...............................................................................Kasým






Sosyal Medyada Paylaşın: