Yollarý çok severdim, aþka çýkardý sonu,
Gitmiþ sevda duraðý çekilmez oldu yollar.
Hüzün düþer yüzüme hasrete döner yönü,
Önce dümdüz giderken engelle doldu yollar.
Son duraða ermeye soluksuz yürüyorum,
Varacaðým durakta aþkýmý görüyorum,
Ýçimde bir ateþ var, yandýkça eriyorum.
Bu periþan halime baktýkça güldü yollar.
Meltemlerin önünde yürürken yorulmadan,
Yüreðime dert çöktü vuslata varýlmadan.
Yolun son duraðýnda yârime sarýlmadan,
Karanlýk bir tünele habersiz daldý yollar.
Yönümü bulamadým kayboldum karanlýkta,
Sevdamý arýyorum vardýðým viranlýkta.
Yýldýzlar yol gösterdi, þimþekler bir anlýk da,
Çakýnca ip misali uzanýp kaldý yollar.
Sevdasýyla çýktýðým yollarda güller vardý,
Hasret çektim çekeli her yeri diken sardý.
Yolun baþýnda iken mevsimler ilkbahardý,
Her adýmda hazanla sararýp soldu yollar.
Tek baþýma yürüdüm, kendim verdim kararý,
Yalnýzlýk korkusunun gönlümeydi zararý.
Dinlemedim kimseyi umudumdu yararý,
Ýncitmeden taþýrken halimi bildi yollar.
Yýllar geçti bu yolda hiç þikayet etmedim,
Yüreðim isyan etti geri geri gitmedim.
Sevdamý kutsal saydým, vefasýzca satmadým.
Son duraðý bulmadan suçlanýp kaldý yollar,
Umutlarým tükendi, ömrümü aldý yollar.
Yýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.