NELER UNUTTUK?
Çekilip gitmiþler hafýzamýzdan,
Ýncelik nezaket neydi? Unuttuk.
Ýzleri kaybolmuþ rabýtamýzdan,
Güzellik, zarafet neydi? Unuttuk.
Hor bakarýz ülküye de, dine de,
Onlar bizi beslemekte yinede,
Ýyilikler pas baðladý sinede,
Hoþ görü, letafet neydi unuttuk.
Kavramý çürümüþ, her çeþit aþkýn,
Saygýmýz kalmadý, sevgimiz þaþkýn,
Tahammül yerinde öfkemiz taþkýn,
Sabýrla selamet neydi? Unuttuk.
Kendine küs olan, kimle barýþýk?
Yol iþaretleri karma karýþýk,
Dost deðil de kimse, san ki tanýþýk,
Huzura alamet, neydi unuttuk.
Býrakýn fakiri, zengini bile.
Çaðdaþlýk adýna moderin köle,
Piyango mayasý çalarken göle,
Marifet, maharet neydi unuttuk.
Fýrsatý ganimet saydýk her defa,
Sefasý hep bize, ellere cefa,
Ýnsanlýk adýna olduk bi-vefa,
Hak, hukuk, adalet neydi? Unuttuk.
Gerçekçi deðiliz, vicdandan yana,
Hayal girdabýnda kapýldýk zan’a,
Maddeyle avunduk, kayboldu manâ,
Mutluluk, saadet neydi? Unuttuk.
Her iþin içine karýþmýþ hile,
Riyakâr utanýp, çekmiyor çile,
Taklit edemedik taklidi bile,
Liyakat, icazet neydi unuttuk.
Ezbere alýþtýk, kafa yormadýk,
Bir bileni bulup ona sormadýk,
Akit verip caydýk, sözde durmadýk,
Piþmanlýk nedamet neydi unuttuk.
Baþka alanlarda empati derdi,
Görkemli yarýþa, soktu her ferdi,
Üç kuruþluk servet þýmartý verdi,
Eldeki sefalet neydi unuttuk.
Televizyon bizi allame yaptý,
Bilgisayarlar da, beþ misli kattý,
Eriþim çaðýna yolumuz çattý,
Bilgelik, cehalet neydi unuttuk.
Kapital çarkýnda olanlar oldu,
Bir kefe boþaldý, öteki doldu,
Silahlar deðiþti mertlik bozuldu,
Yiðitlik cesaret neydi unuttuk.
Belasýz baþlara bela açarýz,
Takarýz çelmeyi koyar kaçarýz,
Bize yan bakana öfke saçarýz,
Sükûnu metanet neydi unuttuk.
Dedim ki, dedi ki, demiþ ki dolu,
Durmadan suçlarýz, hep saðý solu,
Kendimize düþmez, yargýnýn yolu,
Benliði þikâyet neydi unuttuk.
Sevgiler kusurlu, gönül hasarlý,
Edepler erkânlar, yalvar yakarlý,
Artýk zor bulunur gerçek vakarlý,
Onurlu inayet, neydi unuttuk.
Saygý katledilmiþ, þefkat komada,
Baðlar kopuk kopuk birçok yuvada,
Sen ben tartýþmasý binmiþ inada,
Anlayýþ feraset neydi unuttuk.
Acýmaya mani, kibir azamet,
Merhametler lafta, oda akamet,
Ne kaldý bilmem ki hayra alamet,
Hakiki asalet neydi unuttuk.
Tahammül azaldý, zoraki sabýr,
Sitemler çoðaldý, bitmiyor kahýr,
Sözler kurþun gibi, dilimiz satýr,
Gereken kifayet neydi unuttuk.
Unutulan þeyler, saymakla bitmez,
Tekrar kazanmaya bir ömür yetmez,
Elbette bu devran hep böyle gitmez,
Ýnsanda nihayet neydi unuttuk.
Gaflet uykusuna gözleri yumduk,
Seraplara daldýk, su gibi sunduk,
Hocadan hacýdan þefaat umduk,
Beklenen hidayet neydi unuttuk.
Yaralý feryat et, baðýr ve çaðýr,
Herkes duyar ama bir sensin saðýr.
Hakk’a kul olmanýn, bedeli aðýr,
En kutlu ibadet neydi unuttuk,
12.10.2009…Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.