YOKLUĞUNA NASIL DA YANDIM!..

uður böceði kanat çýrpýyor bahar geliþinin sevincine
cemreler düþtü düþecek topraðýn kalbine
akar sular coþkuyla karlý daðlardan gelecek
rüzgâr eriklerin döþüne vurdukça açacak çiçekleri
baharýn serin iklimine silkinecek börtü böcekler
rengarenk kelebekler yaðmur damlasýnda hayat bulacak
saçlarýn savrulurken gecenin esintisinde
aþkla öpülecek lavanta kokulu her bir zerresinden senin!..

zambaklar renk cümbüþüne bürünecek
meleyecek körpe kuzular
leylekler dönecek köyümüze
yuvalar þen-þakrak kuþ sesleriyle dolacak
taptaze uyanýþ baþlayacak tarlalarda
ekinler göverecek
yüzler gülecek doðan güneþe
çocuklar uçurtmalar salacak göðün mavisine
ben uzaklardan baharýn aþkýyla kavrulacak
özlemler çýldýracak vuslata ermeden!..

ah bir de yaný baþýnda olabilsem, sarýlsam beline
tutuþsak el ele, dolaþsak yemyeþil vadileri
mutluluðun dudak kývrýmlarýnda uyansak
Yeditepe korlarýnda koklaþsak,
Kurtuluþ sokaklarýný adýmlasak sevdalý türkülerde
kürek sallasak Marmara’nýn masmavi sularýnda göz göze
Emirgan’ýn görkeminde demlensek þafaða dek
susamlý çýtýr simitlerinde çay keyfine demir atsak
hayallerden öteye gitmeyen senli düþlerim
gurbet akþamlarýnýn sensizliðinde nasýlda yandým ben!..

Zafer Direniþ
...

23 Þubat 2011 Çarþamba 21.30 Lahey

Sosyal Medyada Paylaşın: