1980 yýllarýnýn sonlarýna doðru Ýstanbulda hala ilginç,eksantirik insanlarýn var olduðu yýllarda ben de adeta o insanlarý arar gibi veya onlar benimi bulurdu örneðin Eyüb Ensari türbesinde Hüdai Baba külliyesinde Karacaahmette Þahkulu Sultan, Göztepe’de Beyazýtta çoktu bu þahsiyetler Fatih’te adýyla müsemma semtte Fatih Sultan hazretlerinin türbesi etrafýnda da çok raslardým
bunlar dünyadan el eteðini çekmiþ derviþlerdi bi tanesi vardýki hiç unutmam
"ölüme çare bulundu" diyordu derviþ baba "ölüme çare doðmamaktý"
gençliðimin baharýnda olduðum o yýllarda bana göre dehþet bi sözdü ki o yýllar acayip filozof sofistike takýlýyordum ben de yani ilk gençlik yýllarýnda o devirde
benim için çok anlamlý sufiyane derviþane bi sözdü seyri sülukun ilk yýllarýnda olsa gerek
bu sözü hala hatýrlarým zaman zaman daha ne ilginç þeylerde vardý çok
bir alemdi istanbul alem içinde
cengiz zorluoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cengiz Zorluoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.