geçmiþ yazýn kokusu burnumda bu sabah eskimeyen aþk,bitmek nedir bilmeden derinleþen yara þahin deresinden yukarý, bulutlarda biryerlerde yerle karýþan havaya kokusu sinmiþ özlemlerimin sineme aynadan düþen tanýdýk slüeti sevdanýn ben acýlarýmdan yorgunum bu ara sancýsý saklý kadýn rollerinden bibaht yüklü gelinim düþlerinde inci tanelerini tutamaz oldu ,derken yana yana eþini arar,çaðýrýr ellerim tek bildiðim þey ki, yüreðime söz geçiremedim olur olmazlara takýlý kaldý bu ruh dinlemedi,kollamadý münasebeti çalkalandý,kaydý kanyonuna belki derenin yüzünde tebessüm etti sevdalarý coþkusuyla zilleri çaldý eteklerimin. uður böcekleri kondu saç tellerime hayrý bereketi çok göz bekler alýr uzaklara diretmiþliðiyle genç düþlerimi....
esra boyoðlu Sosyal Medyada Paylaşın:
rozerko Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.