Zamansýzým bu aralar, Zamansýz ve mekansýzým. Aklým gel gitlerini yaþýyor, hiç yaþamadýðý kadar. Aslýnda saat ayrýlýða beþ var, Nefretin gözlerinden yüreðime bir saniyede aktý. O an tirtir titredim, Dalýnda kalan son yaprak gibi... Esen rüzgara ’Dur Esme’ dercesine, Düþmemek adýna verdiði mücadele. Bense aciz, çaresiz sana ne DUR ne de GÝTME diyebildim...
Ben senin gözlerinde usul usul süzülen kartaneleri gördüm, Sensizliðin alemeti idi soðuyan bakýþlar. Þimdi söyle bana söyle! Gözlerime bakýp da ’SENÝ SEVÝYORUM’ demiþtin, Gözlerimde kimi gördün de gittin? Oysa ben gözlerime hapsetmiþtim seni, Tanýyamadýn mý kendini?
Ve þimdi... Rüzgara teslimim, savursun beni, Ýstemem sen olmayýnca, baþka baharlarda yeþermeyi....
Sessiz Peri
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sessiz Peri (S.Yılmaz) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.