bundan tam yirmi beþ yýl önce okul dönüþlerinde uðradýðýmýz bir gençlik kafesi vardý sahil kenarýnda denize nazýr biz adýný "yalnýzlar kafesi"koymuþtuk ne yalnýzlar tanýdým orda ne yalnýzlar geldi geçti baba torikler derviþ canlar Bektaþi dedeler sofi amcalar Halveti,Mevlevi simalar dilenciler bile vardý siyah habeþi ayakkabý boyacýlarý Kasýmpaþa kaçkýný külhanbeyleri limon satýcýlarý emekli dayýlar güngörmemiþ ayýlar postacýlar emekli demiryolu makinistleri ikinci sýnýf kaptanlar umut tacirleri artist olma h ayalleri ile doðudan gelmiþ kaytan býyýklý delikanlýlar zorbalar çýraklar ustalar tersane iþçileri eski pehlivanlar zakirler þakirler ney üstadlarý baðlama çalanlar
daha niceleri geldi geçti bir Ýstanbul hatýrasý manzarasý gibi
bazen týkabasa dolu olurdu kara kýþta içerisi zifiri sigara dumaný göz gözü görmez poðaçalarý alýr Halveti Dedenin yanýna giderdik biz de ilk tasavvuf,gönül dersleri Arap Sadi’den kabadayýlýk dersleri Zübük Selami’den siyaset taktikleri Nihat Dayýdan memleket meseleleri
ne oyunlar vardý öyle haybeye geçen anlar,kýymetli zamanlarda olurdu
þimdi bakýyorumda böyle bir yer yok sahiden o zamn dünya nasýldý ya diyorum tek kanallý siyah beyaz televizyon vardý tüm gördüðümüz göreceðimiz o kadardý
nerden bilebilirdik bu yýllarý tahmin bile edemezdik þimdinin naylon insanlarýný tüm çekiciliði bitmiþ abuk subuk yaþamý ve onun adamlarýný
es geçelim geçelimde ne olacak bizden sonrasý iyi olur iyi olur inþallah
cengiz zorluoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cengiz Zorluoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.