Gözleri deniz mavi, çok derinden bakardý
Gönüllere taht kurmuþ, sevgi dolu Ufuk can
Bir kez baksa yüzüne, kor ateþle yakardý
Cennetten koku salan, yüce kulu Ufuk can
Sayý saymakla geçer, gece gündüz her aný
Þiiri de çok sever, bilmem kimin hayraný
Yaþýna hiç bakmayýn, çocuk kalmýþ bir yaný
Hiç çýkarsýz sevmenin, ortak dili Ufuk can
Sohbettir tek gayesi, ta balkondan seslenir
Yüzüne hüzün düþse, o da hemen hislenir
Tek gýdasý sevgidir, þevkat ile beslenir
Dostluða uzatýlan, zeytin dalý Ufuk can
Otuzdokuz derdi de, kýrk dedinmi kasardý
Hemen bir destek arar, suratýný asardý
Kulaðýný okþasan, yaygarayý basardý
Bazen çok ciddi olur, bazen sulu Ufuk can
Öpmeyide çok sever, hemen gelir sarýlýr
Sen kendini sakýnsan, birde küser darýlýr
O boynunu büktümü, akan sular durulur
Bastýmý bam teline, kapar eli Ufuk can
Hiç aklýmdan çýkarmý, paytak paytak koþuþu
Köpük küpük gülüþü, Ege gibi coþuþu
Elbet birgün aþarýz, engelleri, yokuþu
Bitsin artýk bu hasret, bitsin gali Ufuk can
Ne olacak Destan’ýn, böyle hali Ufuk can
Þefika TÜRK
22-02-2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.