SON DURAK
Tekrarý olmayan bir yoldayýz
Çocukluðumuz, gençliðimiz
Ha bire geride kalýrken;
Ýstemesek de yolculuk devam ediyor
Sona doðru…
Adým adým…
Saniye saniye.
An an tükeneceðiz...
Merdiven dayanmýþsa kýrklara
Kýrk demek topraða doðru düþmek demek…
_Tek bir duraðýmýz olacak!
Ýnsan sevince yaþadýðýný anlýyor
Kaybedince her þey deðerini yitirtiyor
Yýllar gri gömlek giydirince
Anýlar deðer kazanýyor…
Yarýnlar dün olmaya mahkûm
Biz yenilgilere adanýr bir ömür giyinmiþiz
_Tut sevili ellerimden
Deðmediðin her yerimden tutabilirken.
Yanýk bir fotoðrafa benzeyecek gülümsemelerimiz
Yeniler çoðalýnca biz eskiyeceðiz
Ne hurdamýz ne de hatýrlarýmýz para edecek!
Tekrarý olmayan bir hayattayýz
Dünlerimiz ha bire geride kalýrken
Biz yürüyor olacaðýz topraða daha yakýn…
Süre daralýyor;
Daraldýkça birer unutulan nesneler olacaðýz
Ve kabullenmiþlikler kaçýnýlmaz
Yenilgilerimiz olacak
Dolacak her çukur
Tümsek…
Elbet çoðalacak tümsekler…
_Yakýn dur sevgili
Bedenim ayrýlmadan son bir kez dokun.
__________________
Son durak/kara toprak
2011@
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.