palmiye... ele ayaða düþtün bak! sen de... ne sükse yapmýþtýn halbuki ilk zamanlarýnda e! az olunca, ulaþamýyordu bi de o zamanlar herkes kolayca þimdi elini sallasan sana deðiyor nerdeyse senin de deðerin düþtü bu þehirde... artýk her yerde,her evin önünde sokaklarda,caddede... dursanda tüm asaletinle farkýnda deðil kimse sýradanlaþtýn... dönüp bakmýyorlar bile! seni de harcadýlar... harcandýn... tek tek bilinseydi ya kýymetin üzülme... maalesef düzen böyle heryerde... sana,bana,herkese... herþeye... bi zamandan sonra hep ayný muamele...
Gülnur Yener Sarýtaþ 13/01/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vertigo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.