Hep bir umuda yelkenaçmakla geçti ömrüm
Kaybolup sararan hayallerim gibi
Arkadaþtýlar yanlýzlýklar bana
Odamýn perdeleri sigara isi renginde
Güneþin ýþýklarý karanlýk yapardý gündüzleri
Þöminemde çayým kaynardý kül içinde
Üþümüþlüðümü içerdim sessizliðimde
Cenneti düþlerdim bazen
Yaðmurla gelen toprak kokusunda
Ýklimlerin deðiþtiðini anlardým
Þafak vuruncageceye bir tokat
Ozaman bilirdimki yeni bir gün doðacak
Hep intikamcýydý gecelerim
Erken çökerdi gündüzlerin ensesine
Poyraz sert vururdu bacama
Dualar okunurdu soframda
tahta kaþýklar þýpýrtýlý aðýzlarda
Nasýrlý ökçelerimin topraða direniþiydi
Benim için yaþamak
Sarýlmýþ tütünün dumanýnda
Az zehirlemedim kendimi
Ayrýlýk vakti geldiðinde
Son nasihatlarý verirdim kendime
Kanlý bir solukla
Yumardým gözlerimi uykulara
Yýkýlmaya yüz tutmuþ avcý külübemde,,,,Y.S,,,,,,,,,,,,4.4.1998
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.