TERS YÜZ EDİLMİŞ ŞİİR

Yeter ki hiç sönmesin gönüllerde meþalem!
Razýyým her çileye gece gündüz yanarým.
Harý özünde tüten asla duymazmýþ elem.
Yanmak arýnmak mýdýr anlat bana yâ nârým!
Canan’ýmdýr seyrimde; cana, biricik kalem!
Dýþýmda döner âlem; içim ayrý bir âlem!

Gizli özne olarak kalacaksýn ömrümde!
Bahtým karaladýkça ters yüz olsa ömrüm de!

Hayâlleri haybeden gerçekte kaybedeniz;
Amelleri katýnda yankýlanýr irâdem!
Toprakta kavilleþmiþ tek ruh iki bedeniz;
Biz ki kendine menkul; biz ki garip bir âdem!
Aþkla vurur gözlere, yâre hâreli deniz;
Gözyaþýna hükmeden derde dermân ideniz!

Sindirmeden söz kusmak; bana en büyük vebâl!
Genleþen kâinatta, meramým; çiçek ve bal!

Bir nizam ki zamaný akýtýyor zamana!
Tekdüze geçen her an sanma andan zayiat!
Ýmanýn inadýna sürüyoruz amana!
Belirtili dünyada belirtisiz bir hayat!
Nedir nefsin gayesi, nefeslerdeki mânâ?
Tasasýz koþuyoruz tasa edilen ana!

Harfbeharf tozuyorum; O’nu övmek üzere
Ýþbu kelâm ki bende, ben Canan’da bir zerre!


22.02.2011

Sosyal Medyada Paylaşın: