Toprak İçin Ağlayan İki Gözüm

Beklediðim hasretimdi ölüm
Kar taneleri düþerken eline gülüm
Göðsümün üzerinde eriyordu ölüm

Gün batýmý akþamlarda güneþ solarken yüzüme
Tunç renkleri kaplarken gökyüzünü
Hüzün ruhuma inip demlerken özümü
Dualarla gel diye yalvardýðýmsýn ölüm

Özgürlüðümün son kalesi yýkýlýrken
Karanlýk þehrimin sokaklarýnda
Rotasýz gemiler kalkarken asýrlýk limanlarýn ortasýnda
Vapur düdükleri aðlatýrken geceyi
Martý çýðlýklarýnda beklediðimsin ölüm

Yalnýzlýðýmýn koylarýnda
Dalgalar köpükleriyle döverken kayalarý
Gediklerinde yosun tutardý bir yaným

Yakamoz akþamlarý meltem rüzgârlarýnda
Savrulurken kum taneleri yüzüme
Yürek sýzýlarýnda gel diye kývrandýðýmsýn ölüm

Çiçeðin özünde solarken yüzüm
Kelebeðin kanadýna gizlediðim hüznüm
Gebe kadýnýn sancýlarýnda aradýðým özüm
Lohusa þerbetlerinde aradýðýmsýn ölüm

Su topraðýn özünden gelirdi arsýz gönlüm
Sesiz akar yol bulurdu iki gözüm
Balçýk hanesinde can olur üflenirse özüm
Yaðmurlarýn dimaðýnda çamur olurken yüzüm
Her akþam hüzünle kaplanýrsa gönlüm
Kapýlar arkasýnda sessizce beklediðimsin ölüm

Kýzýl güneþ daðlarýn ardýnda batýyor ya ömrüm
Her çiçek dalýnda soluyorsa gönlüm
Toprak için aðlayan iki gözüm
Gözyaþýmdaki damlalarda sakladýðýmdý ölüm

Damarlarýmda ki kaným çaðlarken yüreðimde
Hazin bir yolun sonu biter ellerinde
Kuru topraklar ýslanýyorken gözlerimde
Ýki metrelik çukurda özlediðimsin ölüm

Nurettin Aksoylu


Sosyal Medyada Paylaşın: