DÖNERİM DİYORDUN
Dönerim diyordun, dönerim, giderken bana
Su serptim ben, ardýn sýra yollara
Bir buse indirmiþtin ya yanaðýma
Beni yýllarca baðlattýn, arattýn sýla
Kelepçede gönlüm, sendedir ömrüm
Sen gideli ne güldüm, ne öldüm
Hain karanlýkla dost göründüm
Dönerim diyordun, dönerim, giderken bana
Taþ bastým yanan baðrýma
Yýllarýma senin, senin uðruna
Verdiðin sevdanýn, umudun uðruna
Dönerim diyordun, dönerim, giderken bana
Þimdi ben nasýl dayanayým sensizliðe
Elin gelin olacakmýþsýn, elin
Dönmeyecekmiþsin, unutmuþsun
Verdiðim, verdiðim gülleri kurutmuþsun.
YAKUP ÞAHÝN 1998
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.