kül rengi yalnýzlýktýr mazi birikmiþ kayýp hatýralarýn yazgýsý arsýz huzmesinde gölgeliyor aþinasý olduðum munfasýl dokunuþlarý nihayete ramak düþlerin suhunetinde senli geçmiþi unutmak mý? yüz sürmek mi gerçeðe ?
gidiþinle yokluðuna yar olduðum temayülündeyim yüreðimde sütre-i beyzaya yansýyan isminin paraf ettiðim þiirde bilâ-istisna duygular memhur umutlarýma vasîl bize dair ne varsa nihayet-ün nihaye beni mahkûm seni azad ediyor
þehrin en kalabalýk caddesinde kaldýrýmlar arz-ý endam sadece ben ve yine ben tabelalar kümelenmiþ insanlarýn telaþýna þahit mazinin ayak sesleri uðulduyor kulaklarýmda bilmiyorum farkýnda mýyým? her güneþ batýmýnda bir günü ardýma iliþtirip sonsuza yürüyorum geleceðin yontusunda geçmiþin törpüsü
not düþüyorum günün muhasipliðine ardýn sýra zaman deðirmeninin tik tak sesleri ilan-ý iflasýdýr nazarýna biçemediðim pahanýn yenilmiþtim ihtiraslardan geriye kalan hüznüme canýn cehenneme hiçler bana kalsýn verdiklerini al gözünü doyurmayan göðüs kafesine koy býraktýðýn bakiye “yokluðun” bana kalsýn al hadi al alabilirsen
Þiir,yorum:Mustafa ZORLA
Resim:Nuri CAN
Seçki kuruluna sayfama deðerli katkýlarýndan dolayý teþekkür eder saygý sunarým.
Sayfamý ziyret eden tüm þiir dostlarýna selam olsun.saygýlar.
M_ZORLA
Sosyal Medyada Paylaşın:
mzorla Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.