Mavi sanýrdýk gökyüzünü Sessizce gülümserdik güneþe dönüp yüzümüzü. Zamansýz esen rüzgarlara kahrederdik Kýþlarý sevmezdik Biz bahara adamýþtýk ömrümüzü. Coþardýk dalgalarýn serinliðinde Bulutlarýn gölgesinde çaðlardýk. Geceleri yýldýzlarý sayardýk Ay mahzun mahzun bakardý yüzümüze Dayanamaz aðlardýk. Deli doluyduk ateþliydik Dört elle zamansýzlýða tutunurduk Ölmeye her ramak kaldýðýnda Bir kuþ cývýltýsýyla yeniden can bulurduk. Ýnatçýydýk Ne zaman güneþ açsa cam parçasý Ne zaman yaðmur yaðsa bitki olurduk. Mavi sanýyorduk gökyüzünü Aþký arýyorduk Galiba Bulduk…
Ýzdüþümler/Sevda yamalarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
izmirim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.