MEYHANEYİ AŞK
Sevgiyi yaþamayýp, aþk þarabý içmeden,
Sarhoþluðu tatmayan sarhoþu kýnamasýn.
Meyhanede mest olup kendisinden geçmeden,
Mey-keþleri zemmedip, sakiyi sýnamasýn.
Dudaktan dem dökülür, kulaklarla içilir,
Baþlarý döndürmeyen, tüm sözlerden geçilir,
Adamýn hamý hasý, bu mecliste seçilir,
Ehli harap olmayan, kemâlât aramasýn.
Tahir olan þarabýn kokusu cana deðer,
Ondan Âdem var olur, melekler de baþ eðer,
Bu zümre ki Allah’ý, Allah onlarý sever,
Bilmeyen zaten bilmez, bilenler ýramasýn.
Hay’dan olan gelmeli, huysuz olan gitmeli,
Baþlayan her muhabbet, Muhammedli bitmeli
Her kadeh boþalýrken, kalpleri titretmeli,
Badelerin tadýna, âþýklar kanamasýn.
Gaflet ile uyuyan, bu mekânda uyanýr,
Lâhut nâsut âlemi, tek bir renge boyanýr,
Ne testiler boþ kalýr, ne içenler usanýr,
Her þey kendi aslýna mümkün mü varamasýn?
Yaratanýn Rahmetle, kerem edip baktýðý,
Her gönül bir gökyüzü, þimþeklerin çaktýðý,
Bura Tevhit deryasý, ýrmaklarýn aktýðý,
Ki senlikte benlikte, ikilik kalamasýn.
Yad ellerden boþalýp, sevgiliyle dolmayan,
Sevda ile sararýp, çilesiyle solmayan,
Elinde aþk ipliði, aþk iðnesi olmayan,
Yaralý kalbimdeki, yýrtýðý yamamasýn.
20.02.2011…Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.