Bir sevdanýn hüznüyle þu gönlümü aðlattýn Ver de canýmý verim yeter,ki beni duy sen Aþk oduna atarak kollarýmý baðlattýn Ver de canýmý verim yeter,ki beni duy sen
Emrine tabi olup sana hep kýyam durdum Bazen meþke düþerek kendi ruhumu yordum Bazen þimþir tokmakla düz dönen çarka vurdum Ver de canýmý verim yeter,ki beni duy sen
Aþk narýna düþen kul yana yana yorulur Candan yanan bir kula sevdalýsý sorulur Dertli akan su bile yar sevince durulur Ver de canýmý verim yeter,ki beni duy sen
Tendeki kudretinle nicedir dönmekteyim Tek kadeh bade verdin dönerek kanmaktayým Ben ismine meftunum onunla yanmaktayým Ver de canýmý verim yeter,ki beni duy sen
Sosyal Medyada Paylaşın:
tevhit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.