Gidemedim senden...
Revan
Gidemedim senden...
Uzaðýna düþtüm sana adým attýkça
Yaklaþtýðým mutluluklarý kaybetmek gibi
Tam elim eline deðmiþken gittin benden
Yalnýzlýða omuz dayamýþ, kederlerdeyim þimdi.
Gözlerim bir ömür sana baktýkça
Yokluðuna yas tutar suretim, ölüm gibi
Yokluðuna alýþtýðým gün korktum ikimizden
Bitmeyen bir hikayenin kahramanýyým þimdi.
Ben o yakamoz gozlerini unutamadýkça
Baþka gözlere bakmak bana haram gibi
Deðerse yüreðime bir yabancý eli utanýrým senden
Kaybolmuþ bir kýz çocuðunun gözyaþýyým þimdi.
Çýðlýklarým kulaklarýnda çýnlamadýkça
Ýsyandýr adým , korkularýma yenilmek gibi
Islanmýþ iki gözle aynaya bakan bu beden
Bir unutulmuþluðun hikayesidir þimdi.
Tavrým kendime ben senden gidemedikçe
Tüm yaþanmýþlýklarý silip yeniden yazmak gibi
Utandým yine seni düþledikçe kendimden
Varlýðýnla yokluðun aynýdýr þimdi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.