Yalnýzlýðýn dibine vurmuþ bir ben Ve þehir eþkiyasý damgasýyla göz altýndayým annem
Gözler nâr_ý mavzerde . . .
Rüzgârin ucuna basýp tavanýna deðdiriyorum baþýmý Aval aval b/akýyorum kuyruðuna doðru Yönüm ters kalýrken Boyum bedenime kýsa düþer her hamlede
Ezilen ezenin ellerinde . . .
Üzerimdeki bereketin kamçýlý tokatý Kýzartýr yüzümün sol yanýný Dolu dolu yumruklar düþer bûse yerine yanaklarýma Mor acýlar müdavimim olur Yokluðunu batýrýrlar g/özüme
Âsumanýn o uzun saçlarýndan asýlýp,tarzancýlýk oynamak geldi içimden Yapmadým , Yapamadým . . . Susturdum çocukluðumu göðsümde Tuz bastým Diline biber , tenime ýsýrgan sürüp kundakladým gölgesiyle C/ezanýn kýyýlarýnda hüzün sütliman
Þimdi bir ucundan diðer ucuna koþturuyorum kendimi Ayak boyu hýzýma , Adýmlarým yetiþemese de
Beyaz çarþafý asýlmýþ bir hayat bu annem Üzerinde dikenleri büyüyen Her köþesinde ayrý ayrý hikâyeler besleyen
Artýk ! Ne mavi ýsýrýr dudaðýný ne de umman tarar ýslak saçlarýný Güneþin kuru nefesine baðýþlanýr " c/eza "
16/02/2011 14;14 eMÝNE
Sosyal Medyada Paylaşın:
eMİNeYZAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.