günler hep ayni,herseferinde pazartesiyle ba$liyor car$ambadan sonra pazara dogru kucak acip ko$uyor kapdirmi$iz kendimizi zamanin aki$ina,ömrümüz göz acip kapayana kadar bitiyor
hicbir tat alamiyorum hayattan, öylesine ya$iyorum vademi konforsuz bir dünyaya yollami$ Allahim havva ile ademi günlük gülüstanlik ya$ami$lar sefalet icindeki alemi
kimim ben?,nerden geldim? ve nereye gidiyorum? sorular trafiginde tekyönde kuyrukda bekliyorum dü$ünüyorum dü$ünüyorum ama birtürlü sorularin cevabini bulamiyorum
insan yurdunami konulmuyor?yoksa hayaletler gibi hicemi sayiliyorum yillardir dü$dügüm kör kuyulardan birtürlü cikamiyorum haberiniz olsun gecip giden yillarimi ya$anmi$ saymiyorum
coluga cocuga sözümü geciremez oldum kimse beni kafaya takmaz,gurbetelde cile cekmekden yoruldum a benim cileke$ anam, beni neden bu yalan dünyanin sahte insanlarinin kucagina dogurdun yaban gülleri gibiyim, susuz kaldim kurak cöllerde,tomurcuk acamiyorum artik ben soldum
kimsesizim yine kimse arayip sormuyor yillar önce gurbete gelirken batan güne$im hic dogmuyor neden bu kadar acimasiz oldu sevdiklerim ,beni arayip sormuyor
öyle bir geciyorki zaman ne gözümün ya$ina bakiyor nede aferim deyip boynuma madalyalar takiyor günler aylari,aylarda yillari kovaliyor hic umudum kalmadi artik,yaslara girmi$ gözlerim topraklara bakiyor
üc yil olacak bu sene Vatana gelmeyeli sorun bakalim kimin umrunda?yada kim özlemi$ beni? farkindayim zaten yillar önce Almanyaya gelirken yitirmi$dim ben ailemi
Sosyal Medyada Paylaşın:
yaban gülü(gurbetbaci) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.