Çok yorgunum çok Hayatýn acýmasýzlýðý Ýnsanlarýn vurdumduymazlýðý Birde senin sorumsuzluðun varya Öyle bir yük vurduki sýrtýma deðme gitsin...
aslýnda hiçbir iþ yapmadým biliyormusun ve hiç kimseyle tartýþmadým kimseyle konuþasým bile olmadý ve hep dinledim dinledim dinleyen yine hep ben oldum
dinlerken de öyle yoruldum ki ayaða kalkasým bile gelmedi yýðýldým kaldým olduðum yere
öyle dikkatle dinledim ki seni sanki bu daðý karþý yamaca taþýdým ve öyle yordun ki beni ömrüm de bu kadar yük taþýmadým
ve bu kadar hiç yorulmadým hayattan bu kadar býkmadým usandým sorumsuzluðundan kýrýp döktüðün iþlerini toplamaktan çok yoruldum çok…
ben ne sana ne bir baþkasýna konuþurken sözlerime yalan katmadým gözlerimi beklentilere ve hayalLere hatta rüyalara bile býrakmadým
ve o kadar yorgunum ki ne seni ne bir baþkasýný ne de her gün aradýðým derdime dert gönlüme merhem gözlerime fer olan içimdeki beni...
hiç istemedim gelmesini beklemedim sormadým bile bir de bu halimle yormayým seni
sözlerin bana o kadar yük vuruyor ki sanki altýndan kalkamayacaðým dað gibi bir borcun altýnda eziliyorum...
ve öyle yoruluyorum ki hayattan hiçbir beklentim olmadan seni sýrtýmda taþýrcasýna ölmek pahasýna Yorgunluðuma inat direniyorum
Nuh Comba
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nuh Comba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.