hani daha pamuk þekeriydi gökyüzündeki bulutlar daha yanmýyordu aðaçlar binalar yükselsin diye yerine tabancalar oyuncaktandý hayatýn baðrýnda ölüm çalmadan önce kapýlarý ve henüz acýtmýyordu dizimdeki yaralar yüreðimdeki sancýlar kadar
darýldýn mý arkadaþýna ertesi gün bitiyordu küslüðün oynadýðýn oyunlarda
hani henüz yemediðim yemeklerin ardýmdan beni kovalayacaðý korkusu vardý daha haince kazýlacak kuyulardan habersiz
ve henüz her þey seyrediyordu tertemiz sularda
þimdi bedenimde yangýnlarý dönüþü olmayacak özlemlerin ve boþluklarýnýn vurduðu eksikliðin
bir daha tutunamadan büyüsüne masallarýn ve sormadan “gelirken ne getireyim sana” diye bitecek her þey
ama anne çarþýdan dönerken çocukluðumun da elinden tut ve bana sakýz al unutma
atilla güler Sosyal Medyada Paylaşın:
Atilla Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.