her þey yazýlmýþtý her an yaþanmýþ bayatlamýþtý zaman davrandým çürük adýmlarla çocukluðuna çýðlýða duran yetiþkinler koyuna...
masalar vardý bir bacaðý iskelet bir bacaðý sedirden kafataslarý önlerinde gözleri kendine dönük sorguya durmuþ herkes kendi bedeninde...
derya en usta sývacýnýn elinden çýkan bir düzlem ama gene de hýrçýn her dalgada bir günah vururken kýyýya takarak kafalarýný sorgucular baþlarlar balçýklarýna uyanlarý aramaya...
koy alabildiðine girintili onlara uygun doðan gün elle tutulur gibi beyaz zincir ucuna baðlý sakinlerin boynuna ilintili...
ölüm doðmamýþ daha tan’ý yavaþ yavaþ baþlamakta bitmeyen deryanýn uzaðýnda siyah bir çizgi...
her þey gerçek iki sözcük var menfi ve müsbet padiþahlar demir döver hanedanlar körükçü öyle bir hikmet...
iyice baktým derinden koy’a hem geniþ hem dardý ve her cana göre deðiþken her canýn eli kadar dý...