HİÇ GELMEYENLERİN ARDINDAN
Henüz canýný vermediði ceninleri kazýyor
Gönlümün rahminden
Yaradan...
Sayýsýz kez yalvarmýþtým oysa
Sayýsýz mübarek günü dualarla bezemiþtim
Her seferinde aynýydý dilimden dökülen dilek
Alýnýrmý bir insanýn elinden tek dileði sonsuza dek
Gözlerimden sayýsýz isyan dökülüyor
Uðruna annelikten vazgeçtiðim omuzda
Gök gidiþine aðlýyor
Yer parçalarýný topluyor
Bu göl
Senin son parçanýn görmüþ olduðu bu göl
Bizim her þeyimizi bilirdi
Bir tek seni bilemedi
Az önce yokluðuna aðlattým onu
Milyonlarca kez seni yazmýþtý kalemim
Milyonlarca dizede seni özlemiþtim
Kelimeler farklý olsada anlatýlan hep sendin
Çaresi varmý acaba gönlümdeki bu derdin
Çýðlýðýmdan bilinçsiz dualar savruluyor
Bed olanlarýný eleyen bir sesin gölgesinde
Kainat þaþkýn susuyor
Cennet son parçaný bekliyor
Bu kuþlar
Senin son parçanýn görmüþ olduðu bu kuþlar
En tatlý günümüzü bilirdi
Bir tek varlýðýný yetiþtiremedik
Az önce yokluðuna kan kusturdum onlarý
Ezaný okunmayan bir cenini yolluyorum cennete
Ne acýlar çekiyor ruhum, bedenim...
Allah verdi Allah alýyor seni
Verdiði acý þükrümün vesilesi
Annene cennet yasak yavrum bekleme beni...
Arzu Buse ERASLAN
16.02.2011
17.49
ANKARA(Hüzün Diyarý)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arzu Buse ERASLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.