KARANLIK GECELER
Yýllar var ki,
seni görürüm
her karanlýk gecemde..
Unutmak...
anmamak isterim.
Ama nedense..
beceremem bir türlü.
Karabasan misali,
çökersin karanlýk gecelerime.
Bazý geceler yumarým gözlerimi
sýký sýký..
hem de sýmsýký.
Gecelerimi iyice karartýp,
seni görmemek için.
Oysa nasýl da inanmýþtým
bir gecelik bile olsa,
seni görmeyeceðime.
Bir anlýk bile olsa,
mutlu olacaðýma.
Ama hepsi boþ,
hepsi yalanmýþ meðer.
Onlar da aldattý beni.
Artýk dayanamýyor,
isyan ediyorum.
Lanetler yaðdýrýyorum..
karanlýk gecelere.
Olmuyor!... olmuyor....
beceremiyorum.
Sensiz geçmiyor yine,
þu karanlýk geceler.
Selamettin PULAT : 11.05.1974 Cuma : 12.50 / Arifiye / SAKARYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.