Zamansýz karlar yaðdý çiçek açan dalýma Hazan vurdu gönlümü baharým kýþa döndü Tarumar gülþenimde yazýk oldu gülüme Aþk þakýyan bülbülüm bir garip kuþa döndü
Mutluluk saatini hayallerime kurdum Bir gün çalacak diye her an bekleyip durdum Kalmayýnca umudum kalbime koza ördüm Akýp gitmedi yaþam çarký hep boþa döndü
Önce yüzüme güldün sonra zehrini kustun Viran ettin baðýmý ne idi felek kastýn Yaralý yüreðime merhem diye tuz bastýn Gözümden akan seller kan dolu yaþa döndü
Kalbim acý doluyken yalancýktan güldüm ben Volkan gibi yanarken bir avuç kül oldum ben Öksüz gecelerimde defalarca öldüm ben Her neye el attýysam kapkara taþa döndü
Benzettim yüreðimi aþk dilenen sefile Ýnanmayan sevdaya benim gibi gafile Kalp ne kadar dirense artýk herþey nafile NÝL, aþk bitiyor derken tekrar en baþa döndü
NÝLÜFER SARP________12.ÞUBAT.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.