iþ
koltuğa
aþk ile sarýlmýþ dostlar koltuða,
býrakýp gitmek istemiyorlar,
belliki alýþmak zordur yokluða,
rüyasýný bile görmek istemiyoprlar.
alýþmýþlar birçoðu bolluða,
zýrnýk koklatmýyorlar çoluk çocuða,
vurmuþlar ekmeði tek,tek koltuða,
ardýna bakmak istemiyorlar.
yüce daðlardan iner sularýn,
anadoluya giden yollarýn,
içinden çýkýlmaz sorunlarýn,
birtürlü çözmek istemiyorlar.
allahda bilir elbet kullarý,
bir gün gelecek sýkýntýnýn sonlarý,
düzelecek herzor iþin durumlarý,
caresi nedir bilemiyorlar.
yaþayacak bu milletin mayasý,
göðsünde vurur iman kalesi,
kükrer sinesinde aslan yelesi,
kahramanlarýn adýný bilemiyorlar.
bölünmez bu vatan üçbeþ kiþiyle,
herkes meþgul olsun kendi iþiyle,
çarpýþýr daðlarda vatan için eþiðle,
kalbinizi kýrmak istemiyorlar.
kanaat ederiz az olan rýzka,
dayandýk o yüce görünmez hakka,
bizde güveniriz adalete,hukuka,
herþeyi söylemek istemiyorlar.
idris koþaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.