El ele yürürdük,eriklerin gölgesinde, Burnumuzu týkardýk, balýk kokusuna! Sahiller uzanýrdý,inci gibi önümüzde, Tepeler zümrüt yeþilini sunardý bize.
Birden hazan gelirdi, saçlarýna ýþýltýyla, "Gidelim" derdin kulaklarýma,fýsýltýyla! El ele yürürdük, ayrýlýðýn göðsünde, Aç martýlar uçuþurdu, yüreklerimizde!
Susardýk,konuþmazdýk,ayrýlýðýn önünde, Kor dudaklarýný zorla açar gibi gülerdin! Hiç ayrýlmayacakmýþ gibi sýmsýký sarýlýp, Solgun bir bakýþla kaçar gibi giderdin!
Nevzat ÖNOÐLU Sosyal Medyada Paylaşın:
Nevzat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.