vakit gece yarýsýný çoktan geçmiþ ayýn þavký vururken pencereme hatýralar yine canlandý / usumun kýyýsýnda gümüþi yakamozlar oynaþmakta özlemin hale hale
önce gidiþin geliyor aklýma sondan baþlayan bir romaný okurcasýna eðilip öpüyorsun alnýmdan “yakýnda.. çok yakýnda” diyorsun
týpký o gün gibi içim sýzlýyor gözlerimden süzülen damlalar birer kor olup yakýyor
aradan geçen zamaný kestiremiyorum bir ömür mü? bir gün mü? bilemiyorum... seninle dört mevsimi bir günde yaþadýðýmdan beri zamana dair tüm kavramlar karýþtý artýk hiçbir þeyden emin deðilim aþkým ve sonsuz özlemim dýþýnda. ne olur gel artýk!
Bahar Þ. Gülþen
Sosyal Medyada Paylaşın:
baharca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.