ne dersin sen yapraklarla sonbaharda uçan kuþlara? ben senin adýný koydum artýk hüzünlü sonbaharlarda ayrýlýklara doydum...
ne dersin sen beyazlarla örtülü uzun kýþa, güneþe sevdalý kardan adamlara? ben senin adýný koydum artýk hüzünlü kýþlarda hasretlere doydum...
ne dersin sen çiçeklerle aydýnlýk bahara? aldatan gözlerin yýldýz yýldýz parlamakta ve saçlarýndan yaðmur yaðmur güneþ akmakta...
ne dersin sen söyle! denize aþýk dar sokak kaldýrýmlarýna? hepsi gölgesiz,sensiz cayýr cayýr yanmakta... þimdi yaz yüreklere vurmakta,sensizlikse bana...
ne dersin sen bilmem ama; ben senin adýný koydum tüm mevsim yolcularýna. senin yüzünü sordum beyaz çamaþýr kokan ev kadýnýna... her günle yeni doðan bebeðe, her gece uykusu kaçan þehire seni sordum belki bilir diye...
Deniz Menekþe
Sosyal Medyada Paylaşın:
tuzlusubirikintisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.