biliyorum yeryüzü ayaklanacak
gök bulut edalý ellerinden
ilmekler atýlacak demâdem
þiire beþ kala
gözlerimi kapatýp bekleyeceðim
kül kurusundan yükselen
taze gül kokusunu
gönlüme çekeceðim
beyaz tüller asýlacak önce boþluða
gece olacak alabildiðince kara
bir ceylan vurulacak
kan gözyaþý kýrmýzý
bir at toynaklarýnda kývýlcýmlar
koþacak siyah ile beyazýn birleþtiði yere
bir rüzgar esecek bir sessizlik olacak
bir çiçek açacak denizler tutuþacak
sonra mavi ormanlar olacak
dans edecek uzun siyah saçlý kadýnlar
beyaz elbiseleriyle
ve erkekler bir damla gibi þeffaf
kýlýç gibi keskin gözleriyle
el ele koþacaklar mavinin baðrýna
ve ben uyuyacaðým
düþen tülleri üzerime örtüp
anlatamadan rüyamý
taþ kýlýðý mesellerde
ama sen sevdiðim
o yaðmur edalý duruþunla
gül ekerken topraklara
Ýstanbul tepelerinde kalmýþ
bu kýzýn lahitini
unutma olur mu
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.