Hayalini kuruyorum. Belki bir gün dönersin diye. Kapýyý kapatýp çýkarken. Bakýyorum sevgiye. Duruyor mu býraktýðým yerde. Görüyorum. Oh be diyorum. Umudu diktim sokak kapýsýna. Haber bekliyorum. Seni görünce bir ýslýk çalacak bana. Bende koskocaman bir sevgiyle dikileceðim karþýna. Düþünüyorum. Bir gün dönüp gelirsen yalnýzlýðý ne yapayým. Yoksa bir yetim gibi, Cami avlusuna mý býrakayým. Bir aklým da diyor ki; Ya yalnýzlýk hep yetim kalýrsa, Ya kötü çocuk olursa, Bir gün baþka yerde karþýma çýkarsa, O zaman ne yaparým. Ama bilmiyorum ki sen dönecek misin? Dönmeyecek misin? Ey sevgili beni iki arada bir derede býrakma Ya geleceðim de ya da gelmeyeceðim. Kararýný Verde. Bende ona göre. seni bekleyeyim. Ya da yalnýzlýðý sen diye seveyim.
13.02.2011 Orhan OYANIK ÇAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanoyanik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.