Aşkımızı Kaybettik Sizlere Ömür

Adým adým yaklaþýrken habersiz
Uçurumun kenarýna gelmiþiz.
Gülüm, caným, balým derken sonunda
Bela okuyacak hale gelmiþiz.

Þiir okuyarak tadý lezzeti
Sevgiliye sunan var mý izzeti?
Hülasa sevginin aþkýn özeti
Gel geç heveslere mahkum etmiþiz.

Gönüllerde piþen aþklar nerede?
Dille þekillenen meþkler nerede?
Sultanlar nerede, köþkler nerede?
Desene ki bizler ölüp gitmiþiz.

Kollektif ortaklýk olmuþ evlilik
Al gülüm ver gülüm budur iyilik
Sevdasý uðruna ölüm delilik
Öyleyse boþuna kürek çekmiþiz.

“çatýda saklanmýþ aþk”ý özleyen
Hac yolcusu gibi yollar gözleyen
Kaldý mý ki sevdasýný gizleyen
Ulu orta yerde ipe sermiþiz.

tepesinden duman çýkan yok þimdi
kucaktan kucaða gezen çok þimdi
bu deðneðin iki ucu b …. Þimdi
uçlarýndan çeke çeke germiþiz.

Sevdayý sýnýrsýz yaþayan yüce
Bizler bu konuda cüceyiz cüce
Fýsýtýyla kulaðýna her gece
Ne þiir okumuþ ne gün görmüþüz.

El gördülük hayat aþk mý çile mi?
Seviyesiz laflar yük mü hile mi?
Merhaba diyene yatak öyle mi!
Öyleyse yýllarca boþa yelmiþiz.

Baktýðýn her yerde görünen O’ysa
Çekilen her çile üstüne koysa
Emre amadeyim aþk denen buysa
Deðilse ne insan ne de Er-miþiz.

Aþkýn ve sevdanýn bittiði yerde
Adam diye gezmem ben orta yerde
Bir ahu bakýþ ki; deva her derde
Dededen, babadan böyle görmüþüz.

Çanakkale 11/02/2011



Sosyal Medyada Paylaşın: