bak...

bak....
ellerimin karanlýðý mýsralarým,
gün gibi seni aydýnlatýyor...

bak...
can havliyle yeþerttiðim sevdalarým,
bir anne gibi seni sarýp sarmalýyor...

bak...
geçmiþimin en derin koylarý,
bir perde gibi seni ben eden günahlarýmý kapatýyor..

bak..
ne konuþacaðýný bilmeyen lal dilim,
bir þair gibi seni þiirle besliyor..

bak...
benliðimdeki kör kuyular,
yusuf gibi seni gönlüme melik yapýyor..

bak...
diyorsa da ta derinden sana gönlüm,
haps etmiþsin beni gözlerine, bakmak istede bakamýyor...
Sosyal Medyada Paylaşın: