ZAMANI ELEDİGİM GÜNLERDE

zamaný eledigim günlerde,
ne içindeyim yüreginin.
nede büsbütün dýþýndayým,
yekpare bir sevdanýn,
parçalanmýþ bir yerindeyim.
ben
kimsesiz,kimsesi yok,her kimsenin var kimsesi,
kimsesiz kaldým,yetiþ ey kimsesizler kimsesi.
önce
dudaklarýnla verdigin hayat,
kanýnla anlýma çizdigin kadarmý,
buzlar arasýnda donup kalmýþlýgýmla,
kaç kere geçti onyýl,
kaçýncý karýn yagýþý,
menekþenin kaç defa açýþý bu,
zamaný eledigin günlerde.
günler aylarý,aylar yýllarý,yýllar ömrümü elerken,
yakýn hatýralarýma aglarým.
kum fýrtýnalarýnýn sesini andýran ayazlarým,
patladý, þafagý dogurmayan gecelerde,
kimbilir ben gibi kaç ayazlar patlamýþtýr,
dogmayan gecelerin þafaklarýnda.

Sosyal Medyada Paylaşın: