Giderken bana býraktýðýn kalbini Sakladým herkesten sakýndým gözlerini Kýrýlmasýn, incinmesin isterken hislerini Ne çok özendim bildin mi, bilmedin mi ? Sahi hiç andýn mý beni ?
Kim bilebilir bendeki seni ? Senin bile göremediðin gerçekleri Sus pus olmuþ dilimde gizlenmiþ selleri Sen ister sev, ister sevme beni Yetiþebilir misin bana ey sevgili ?
Hava kararmýþtý nedensiz bir hüzün çöreklenmiþti birdenbire Canhýraþ akþamlarýn kör sancýsýný yaslayan baþýný gömdün yüreðime Ne salýncaklar kurdum, ne þarkýlar söyledim dinleyen ben oldum yine Hecelerime giriftar olan dünlerin tezini hazýrladým Sunuyorum iþte þimdi gözlerinin rengine
Yazdýðým dipnotlerý astarladým giydim üzerime Ne senden bir ses, ne ardýnda býraktýklarýn kalmadý orta yerde Bir bulunur elbet ben gibi, öyle san sen, ara her yerde Satýr baþlarýna paraf attým, yazýyorum bir köþeye
Dene, bir dene, sonra gel, lütfen otur yerine Hicazkar bir muhayyile Kal ve gitme...
HAZAN Sosyal Medyada Paylaşın:
hazan444 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.