BİR GÜLÜN DOĞUŞU

BÝR GÜLÜN DÖÐUÞU

Bir bahar sabahýydý,
Gecenin yorgunluðu çökmüþtü üzerime.
Açýk penceremden Gök yüzünü izliyorum.
Hava az bulutlu.
Güneþ’in ilk ýþýklarý bulutlarýn arasýnda.
Ýlk kýzýllýðýyla semaya açýlýrken!
Gök yüzüne uzanan ýþýklarda,
Bulutlara karýþan bir renk deryasý oluþuyor.
Kýrmýzý,mavi,gri.sarý, pembe,
Aðýrlýklý mor.
Öyle bir renk çümbüþü ki!
Alýp beni götürüyor ta uzaklara.
Renk renk açan mor çicekleriyle, sevgi selini andýran,
Hiç solmayan,yýllarca ayný güzellikte,
Ayný sadelikte kalabilen sen vardýn karþýmda.
Ýþte O!
Benim manolyam.
O gün adýný manolya koydum senin.
Nasýlda benziyorsun sevdiðim,
Çiçek açarken etrafýna gülücükler saçan,
Renk renk çiçekler,sana benzer gülüþleri.
Öyle masum ,öyle temiz ,öyle pak ki
Gölgesinde huzur bulduðum,dallarýnda sevgi seli akan
Açtýkça renk renk çiçekler,
Seni anlatýr ,seni Manolyam.

Ýsmet Kanýk










Sosyal Medyada Paylaşın: