Beni aþka düþüren vefasýz çekti gitti, Ýçim hüzünle dolu yüreðim iflas etti, Sevda henüz deðil de o yâr gözümde bitti, --Belli bu sevda ile yanarak piþecegim, --Sen üzülme can anam bunu da aþacaðým.
Canýndan can verdiðin evladýn neler çekti, Bir ela bakýþ ile kalbime ateþ ekti, Bu zamansýz terk ediþ benim belimi büktü, --Sanmasýn o hayýrsýz peþine düþeceðim, -- Sen üzülme can anam bunu da aþacaðým.
Þimdi bu yaþanýlan aþkýn derdi çok acý, Oysa O´nu kendime eylemistim baþ tacý, Baþka hiç birþey deðil zaman bunun ilacý, -- O aþka yavaþ yavaþ bir mezar eþeceðim, -- Sen üzülme can anam bunu da aþacaðým.
Kalbe yýldýrým düþtü gözlerine bakýnca, Ruhum nasýl titrerdi kaþlarýný yikinca, Beni korda býraktý hayatýmdan çýkýnca, --Onun olduðu yerden uzaða koþacaðým, -- Sen üzülme can anam bunu da aþacaðým.
Anlatýlmaz içimi kavurup duran duygu, Demek sevgi yalanmýþ O´nda aþka yok saygý, Elbet bu da geçecek annem sen duyma kaygý, -- Yeniden bir sevdayla dolup da taþacagim, -- Sen üzülme can anam bunu da aþacaðým.
Hasan Ýlter
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Ilter Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.